Jamnik – pochodzenie

Jamnik pochodzi z Niemiec, gdzie nosi nazwę dachshund, co oznacza „borsuczego psa”. Jest to miano bardzo akuratne, bowiem ten niewielki, niepozorny czworonóg był wykorzystywany właśnie do polowań na borsuki i inne zwierzęta zamieszkujące nory, z których wypłaszał je z niezwykłą skutecznością. W ramach ciekawostki warto nadmienić, że niektóry uważają, iż jamnik pochodzi ze starożytnego Egiptu. Rzeczywiście na ścianach egipskich świątyń z tego okresu widnieją wizerunki psów podobnych do jamnika, ale prawdopodobnie należały one do innych ras. Dachshund był dobrze znany już w średniowiecznych Niemczech. W innych krajach europejskich rozpowszechnił się na przełomie XVI/XVII wieku.

Jamnik – wygląd

Jamnik to niewielki czworonóg, który osiąga wysokość w kłębie od 17 cm do 25 cm w zależności od odmiany wielkościowej. Wyróżnia się kolejno odmianę króliczą (najmniejszą), miniaturową i standardową. W każdej z nich występują jamniki krótkowłose, długowłose i szorstkowłose. Nawet największy jamnik (standardowy) nie powinien ważyć więcej niż 10 kg. Dopuszczalne są różne rodzaje umaszczenia, ale najpopularniejsze są: czarne podpalane i rudo-brązowe. Za wadę uznaje się umaszczenie białe bez podpalania i czysto czarne.

Jamnik – charakter

Jamnik to pies bardzo przyjazny, inteligentny i żywiołowy. Charakter jamnika bywa jednak niezależny i uparty, dlatego czworonóg ten wymaga odpowiedniego podejścia i szkolenia – łagodnego, ale jednocześnie konsekwentnego. Mocno przywiązuje się do bliskich, jest niezwykle oddany. Wobec obcych jest nieufny, ale nie powinien być agresywny. Odznacza się silnym instynktem łowieckim. Jeśli tylko będzie miał możliwość, z pewnością pogna za ptakiem i mniejszymi zwierzętami.

Jamnik – żywienie

Jamnik to pies o ogromnym apetycie. W dodatku bardzo często traktowany jest jako pies „kanapowy”, nie ma zapewnionej wystarczającej ilości ruchu, dlatego niejednokrotnie zmaga się z nadwagą i otyłością. Dieta psa na borsuki powinna być dostosowana do jego wieku, wagi i trybu życia. Dzienną porcję należy podzielić na kilka mniejszych posiłków. Jamnik nie powinien mieć swobodnego dostępu do pokarmu, bo wówczas będzie jadł bez opamiętania!

Jamnik – zdrowie i pielęgnacja

Jamnik żyje przeciętnie nawet 15 lat. Jest to rasa stosunkowo zdrowa, choć miewa problemy m.in. z oczami i kręgosłupem (z tego względu tym bardziej istotne jest zachowanie prawidłowej masy ciała). Pielęgnacja szaty jamnika nie jest skomplikowana ani czasochłonna. Nieco częściej należy wyczesywać odmianę długowłosą, aby uniknąć kołtunienia sierści i usuwać zaplątane w nią zanieczyszczenia nagromadzone w czasie spacerów. Ważna jest także regularna kontrola stanu uszu, oczu, zębów, łap i pazurów. O ile większe i cięższe rasy dobrze radzą sobie ze ścieraniem pazurów, o tyle rasy małe i miniaturowe wymagają zazwyczaj ich przycinania.

Zobacz również: Jaką karmę wybrać dla psów małych ras?

Podsumowanie

Jamnik to sympatyczny czworonóg o wielkim sercu i niespożytej energii. Decydując się na tę rasę, warto pamiętać, że jest on psem o myśliwskim rodowodzie i silnym instynkcie łowieckim. Świetnie odnajdzie się w aktywnej rodzinie, u boku osób, które są w stanie poświęcić mu wiele czasu i uwagi!