zęby kota
zęby kota

Kamień nazębny u kota

Kamień nazębny u kota jest często diagnozowaną dolegliwością stomatologiczną. Czym jest, jak powstaje i jakimi powikłaniami grozi kamień nazębny? Czy można zapobiegać jego tworzeniu i usunąć go przy pomocy domowych metod, gdy już się pojawi? Poznaj fakty i zadbaj o zdrowie jamy ustnej pupila, ponieważ stan uzębienia ma wpływ na… kondycję całego organizmu!

Więcej

Kamień nazębny u kota – co to jest?

Kamień nazębny (z łac. calculus dentalis) to zmineralizowana płytka bakteryjna (możesz spotkać się również z takimi terminami jak osad nazębny lub płytka nazębna). Jak dochodzi do powstawania osadu, a następnie przekształcania się go w kamień na zębach u kota? Płytka powstaje na nowo każdego dnia, ponieważ budują ją substancje zawarte w ślinie. Jeśli nie zostanie wyczyszczona, po kilkunastu godzinach rozpocznie się proces mineralizacji, czyli wspomnianego przekształcania w kamień.

Kamień nazębny u kota – przyczyny

Najczęstszą przyczyną powstawania kamienia nazębnego jest nieprawidłowa higiena jamy ustnej lub jej całkowite zaniechanie. Płytka nazębna, choć jest miękkim i łatwym do usunięcia nalotem, ściśle przylega do powierzchni zębów. Dlatego można się jej pozbyć wyłącznie poprzez czyszczenie mechaniczne, tj. umycie zębów szczoteczką, zastosowanie nici dentystycznej czy piaskowanie (oczywiście dwie ostatnie metody nie są możliwe do przeprowadzenia w warunkach domowych). Ponadto wiele kotów ma predyspozycje genetyczne do powstawania kamienia nazębnego. Nie bez znaczenia dla szybkości tworzenia się tego zanieczyszczenia są m.in.: kocia dieta, skład śliny oraz wody podawanej do picia.

Kamień nazębny u kota – objawy

Istnieje szereg objawów, które wskazują na obecność kamienia nazębnego. Należą do nich m.in.:

  • szorstki, twardy nalot zlokalizowany przy linii dziąseł – to najbardziej charakterystyczna oznaka kamienia, który może przybierać barwę od szarej po ciemnobrązową, w zależności od stopnia zaawansowania schorzenia i składu;
  • intensywny, nieprzyjemny zapach z pyska;
  • nadmierne ślinienie się;
  • zaniechanie jedzenia (pomimo wielokrotnego podchodzenia do miski) – to wyraźny objaw bólu lub dyskomfortu, kot jest głodny, ale nie może gryźć z powodu dolegliwości;
  • zaczerwienienie i krwawienie dziąseł;
  • wypadanie zębów – w skrajnych przypadkach.

Obserwuj podopiecznego, nie bagatelizuj nietypowych zachowań. Pamiętaj o tym, że nawet jeśli kamień nie jest widoczny na przednim uzębieniu, może odkładać się na zębach umieszczonych w dalszej części jamy ustnej.

Kamień nazębny u kota – leczenie

Ze względu na to, że kamień nazębny jest o wiele twardszy od płytki bakteryjnej, samodzielne usunięcie go w domu jest niemożliwe. Nie istnieją też skuteczne preparaty na kamień nazębny u kota przeznaczone do użytku domowego. Leczenie musi być przeprowadzone przez lekarza weterynarii w gabinecie. Z uwagi na to, że procedura usuwania kamienia wymaga pełnej współpracy pacjenta z lekarzem oraz pozostania bez stosunkowo długi czas w bezruchu, musi być wykonana pod narkozą. W trakcie czyszczenia kamienia lekarz może od razu zrobić zdjęcie rentgenowskie i usunąć zęby, których nie da się wyleczyć. Niestety taka konieczność zachodzi często, ponieważ wiele kotów trafia do specjalisty w zaawansowanym stadium chorób jamy ustnej.

Kamień nazębny u kota – zalecenia po zabiegu

Lekarz weterynarii dokładnie poinstruuje, jak postępować w kolejnych dniach po usunięciu kamienia. Pupila z pewnością należy otoczyć opieką i obserwować. Zazwyczaj należy wprowadzić płynną lub półpłynną dietę, gdyż kot może mieć trudności z gryzieniem suchej karmy, zmagać się z nadwrażliwością i osłabieniem apetytu z powodu dolegliwości bólowych. Warto sięgnąć po mokre pożywienie, np. karmy SPECIFIC™ dedykowane kotom w okresie rekonwalescencji, miękkie i niezwykle smakowite.

Kamień nazębny u kota – profilaktyka

Podstawą jest prawidłowa higiena jamy ustnej. Zakup specjalną szczoteczkę i pastę do zębów dla kota. Dostępne są także nakładki na palec i specjalne chusteczki. Przyzwyczajaj go do zabiegu stopniowo i nagradzaj za postępy, aby nie wiązał się on dla niego ze stresem i stanowił zupełnie naturalną czynność, która jest wykonywana regularnie. Kontroluj stan jamy ustnej podopiecznego i nie zwlekaj z wizytą u lekarza, jeśli zauważysz pierwsze niepokojące objawy.