

Profilaktyka przeciwpasożytnicza u kota
Pasożyty u kota, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrze, stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia i życia zwierzęcia. W przypadku stwierdzenia ich obecności konieczne jest podjęcie jak najszybszego leczenia. Można też skutecznie zapobiegać inwazji „robaków”, stosując właściwą profilaktykę przeciwpasożytniczą. Na czym ona polega? Dowiedz się więcej!
Spis treści
Pasożyty u kota – które zwierzęta są narażone?
Wielu kocich opiekunów wychodzi z błędnego założenia, że na zarobaczenie narażone są wyłącznie koty wychodzące i bezdomne. To nieprawda. Na kontakt z różnego rodzaju pasożytami wystawione są także koty przebywające w domu. Nawet jeśli nie wychodzą, istnieje ryzyko spożycia jaj pasożytów (np. obecnych w surowym mięsie, na brudnych warzywach), przyniesienia ich na butach, ubraniu, brudnych rękach czy na psich łapach, jeśli w domu mieszka pies. W związku z tym także w przypadku mruczków domowych nie można zapominać o profilaktyce przeciwpasożytniczej.
Pasożyty u kota – rodzaje
Najczęściej diagnozowanym u kotów pasożytem jest należąca do nicieni glista kocia (Toxocara cati). Bardzo często zarażone są nią maleńkie kocięta, ponieważ do zarobaczenia dochodzi m.in. poprzez ssanie mleka matki. Jest ona obecna również w zanieczyszczonej wodzie i pożywieniu, np. w surowym mięsie. Kolejnym często stwierdzanym pasożytem jest tasiemiec – w szczególności tasiemiec psi (Dipylidium caninum) atakujący psy, koty, inne mięsożerne ssaki i rzadziej ludzi.
Inne pasożyty atakujące koty to: tęgoryjce, nicienie płucne i sercowe, pierwotniaki. W przypadku tych ostatnich przede wszystkim Toxoplasma gondii wywołujący toksoplazmozę i Giardia duodenalis, bardziej znany jako Giardia lamblia, wywołujący giardiozę.
Pasożyty u kota – objawy
Objawy, które mogą wskazywać na obecność pasożytów to m.in.:
- częste biegunki – w przypadku silnego zarobaczenia pasożyty są widoczne w kale, ponadto może pojawić się w nim śluz lub/i krew;
- wymioty – jw. jeśli kot jest mocno zarobaczony, jaja oraz pasożyty lub ich części mogą być widoczne w zwróconej treści;
- osłabienie;
- apatia;
- brak apetytu i spadek masy ciała;
- wzmożony apetyt i spadek masy ciała;
- anemia;
- kaszel i duszności;
Nie wszystkie z wyżej wymienionych symptomów muszą wystąpić, a te, które się pojawią, mogą mieć różne natężenie w zależności od stopnia zaawansowania zarobaczenia i ogólnego stanu zdrowia kota.
Zobacz również: Kamienie moczowe u kota – co robić?
Pasożyty u kota – leczenie
Jeśli podejrzewasz lub masz pewność, że Twój pupil został zaatakowany przez pasożyty, koniecznie czym prędzej udaj się do lekarza weterynarii. Pamiętaj o tym, że wieloma z nich kot może zarazić człowieka! Aby skutecznie odrobaczyć kota, należy dowiedzieć się, jaki rodzaj pasożytów grasuje w jego organizmie. W tym celu trzeba wykonać badanie kału. Specjalista przekaże Ci wszystkie szczegóły i ustali plan leczenia.
Pasożyty u kota – zapobieganie
Co do zasady koty wychodzące należy odrobaczać częściej niż mruczki przebywające w domu. Obecnie dostępne są tabletki na odrobaczanie, krople spot-on, preparaty w formie pasty i żelu. Nie chcesz aplikować kotu środków przeciwpasożytniczych, bo nie obserwujesz niepokojących objawów i uważasz, że nie ma takiej potrzeby?
Alternatywą jest częste wykonywanie badań i podawanie określonych preparatów wyłącznie w chwili stwierdzenia obecności robaków. Niestety, trzeba mieć również z tyłu głowę informację, że nie zawsze pasożyty mogą wyjść w badaniu. Pamiętaj również o tym, że leczenia nie należy prowadzić na własną rękę! Aby zminimalizować ryzyko zarobaczenia, nie serwuj kotu surowego mięsa z niepewnego źródla, dbaj o czystość, często wymieniaj żwirek, zawsze myj ręce po przyjściu do domu.
Nie zaniedbuj profilaktyki, bowiem – jak pokazują statystyki – większość kotów, niezależnie od tego, czy wychodzą, czy mieszkają w domu, przynajmniej raz w życiu zaraża się robakami!