Turecki van – pochodzenie

Jak sama nazwa wskazuje, turecki van (nazywany też kurdyjskim vanem lub po prostu vanem) pochodzi z Turcji, a dokładniej z rejonu jeziora Wan położonego na Wyżynie Armeńskiej. Jest to stara, naturalna rasa, która przez wieki rozwijała się bez udziału człowieka. Choć jej historia jest bardzo długa, jeszcze do połowy lat 50. ubiegłego wieku van nie był znany poza krajem swego pochodzenia. Dopiero w 1955 roku dwie Brytyjki przebywające w Turcji zachwyciły się niecodziennym czworonogiem i zabrały parę kotów do Wielkiej Brytanii w celu rozpoczęcia hodowli. FIFe (Międzynarodowa Federacja Felinologiczna) uznała vana tureckiego w 1971 roku.

Turecki van – charakterystyka rasy

Turecki van jest kotem średniej wielkości, ważącym przeciętnie od 4 do 8 kg. Odznacza się długim tułowiem i muskularną sylwetką. Jego głowę w kształcie zaokrąglonego trójkąta zdobią wysoko osadzone, szerokie u podstawy uszy, które są zaokrąglone na końcach. Duże, owalne oczy o łagodnym wyrazie mogą przybierać barwę niebieską lub jasnobursztynową, ale częste są przypadki heterochromii (różnobarwności tęczówek). Nos vana, bez względu na umaszczenie, zawsze jest różowy.

Turecki van – umaszczenie i szata

Jedną z unikatowych cech tureckiego vana wspomnianych we wstępie jest jego szybkoschnąca sierść. Rasa posiada wyłącznie włos okrywowy średniej długości, bez podszerstka! Umaszczenie „oryginalnego” vana jest śnieżnobiałe z jedną bądź dwiema rudymi, rozdzielonymi plamkami na głowie i rudym ogonem. Obecnie akceptowane są inne rodzaje umaszczenia, ale plamki na głowie i ogonie zawsze muszą być w tym samym kolorze.

Turecki van – charakter

Van turecki to zwierzę niesamowicie żywiołowe. Uwielbia ruch i nie potrafi zbyt długo usiedzieć w jednym miejscu. Nie jest przy tym kotem natrętnym, bo bez trudu potrafi sobie samodzielnie zapewnić różnego rodzaju zabawę. Van jest mruczkiem inteligentnym, przyjaznym, oddanym najbliższym i bardzo towarzyskim. Uwielbia poznawać otoczenie i… pływać!

Turecki van – pływanie

Doskonała umiejętność pływania i zamiłowanie do wody to kolejna niecodzienna cecha, która odróżnia omawianą rasę od innych. Van nabył zdolność pływania z racji tego, że naturalnie żył w pobliżu wody, która była jednocześnie źródłem jego pożywienia (chcąc przetrwać, musiał nauczyć się łowić ryby). Co ciekawe, kot ten posiada powiększony fałd skórny pomiędzy pazurami, który jest swego rodzaju błoną pławną ułatwiającą poruszanie się w wodzie.

Turecki van – żywienie

Rasa nie należy do wymagających pod względem żywienia. Z powodzeniem może zdrowo funkcjonować zarówno na diecie BARF, jak i na wysokiej jakości karmie suchej lub/i mokrej. Z uwagi na to, że kot ten jest bardzo aktywny, raczej nie grozi mu nadwaga. Mimo to warto przestrzegać dziennej dawki pokarmu i podawać ją w kilku mniejszych porcjach.

Turecki van – pielęgnacja i zdrowie

Turecki van jest zdrową, odporną na choroby i długowieczną rasą naturalną, która żyje przeciętnie 15 do nawet 20 lat. Oczywiście nie oznacza to, że w ogóle nie choruje. Należy zapewnić mu najlepszą opiekę domową i weterynaryjną. Pielęgnacja vana, pomimo dość długiej sierści, nie jest skomplikowana ani czasochłonna, bo – jak już zostało wspomniane – nie posiada on podszerstka.

Podsumowanie

Turecki kot to piękny czworonóg o ciekawym usposobieniu i niezwykłych zdolnościach. Jeśli lubisz aktywnie spędzać czas i poszukujesz żywiołowego pupila, van może okazać się nieocenionym towarzyszem codzienności!

Zobacz również: Ragdoll - wygląd, żywienie charakter