Labrador retriever – co to za rasa?

Znajomość rasy własnego pupila – przede wszystkim jej potrzeb, wymagań i możliwości – to absolutna podstawa. Tymczasem wciąż zbyt mało miłośników uroczych labradorów kupujących je jako psy „rodzinne” i „dla dziecka” zdaje sobie sprawę z tego, że są to myśliwi z krwi i kości. Tak! Labrador retriever jest psem myśliwskim, wykorzystywanym dawniej głównie do polowań na ptactwo. Warto pamiętać o tym, że retrieve z języka angielskiego oznacza aportowanie. Pies ten rzeczywiście jest niezrównanym aporterem.

Z racji tego, że jest to rasa wszechstronna i nastawiona na współpracę z człowiekiem, wykorzystywana jest obecnie do wielu innych zadań, m.in. w policji, ratownictwie (np. jako psy lawinowe), służbach celnych, w dogoterapii. Labrador jest psem bardzo przyjaznym i wesołym, energicznym, potrzebującym codziennej naprawdę solidnej dawki aktywności fizycznej. I właśnie tutaj – w historii i potrzebach wynikających z przynależności do rasy – kryje się odpowiedź na pytanie o to, dlaczego labrador tyje.

Dlaczego labrador tyje?

Labrador to rasa, która wykazuje predyspozycje do tycia. To psy lubiące jeść, zdecydowanie niepotrafiące odmówić żadnego, nawet niekoniecznie bardzo atrakcyjnego kąska. Jako że labrador jest wiecznie głodny i wymusza jedzenie, wielu opiekunów dokarmia swoje labradory pomiędzy posiłkami, a główne posiłki serwuje w dużej ilości.

Jeszcze większym problemem jest to, że spora część labradorów traktowana jest faktycznie w kategoriach psów wyłącznie rodzinnych, niemal kanapowych. Efekt tego jest taki, że pies kroczący w wolnym tempie za opiekunem podczas codziennego 15-minutowego spaceru wokół osiedla po prostu tyje. Podsumowując, główną przyczyną tycia labradorów jest zbyt duża ilość energii dostarczana za pośrednictwem karmy (często niewłaściwie dobranej, zbyt energetycznej) i niewystarczająca aktywność fizyczna, której te żywiołowe czworonogi potrzebują naprawdę sporo!

Pies z nadwagą – jakie działania podjąć?

Pies z nadwagą to pies, który nie przytył nagle w tydzień. Nadprogramowe kilogramy to efekt długotrwałej niewłaściwej diety i najczęściej także wspomnianego braku aktywności lub jej niewystarczającej ilości. Każdy opiekun otyłego labradora musi zdawać sobie sprawę z tego, że odchudzanie to równie długotrwały proces. Psa nie można głodzić, podobnie jak nie można nagle rzucić go w wir katorżniczych ćwiczeń.

W pierwszej kolejności warto udać się na wizytę do lekarza weterynarii i wykonać podstawowe badania (jak m.in. morfologia czy biochemia), by sprawdzić, jaką kondycją pies cechuje się „w środku”, czy z powodu nadwagi/otyłości nie rozwijają się inne groźne choroby, jak np. cukrzyca. Kolejny krok to zmiana diety. Oczywistym wyborem jest wybór karmy dla psów z nadwagą. Jaka karma dla labradora z nadwagą będzie najlepsza? Na co zwrócić uwagę?

Najlepszym rozwiązaniem są karmy specjalistyczne, jak np. karmy SPECIFIC™, cechujące się obniżoną zawartością tłuszczu oraz kalorii, przy jednoczesnym zwiększeniu zawartości białka i włókna. To powoduje, że pies może otrzymać stosunkowo obfity, choć nadal niskokaloryczny posiłek (będzie zatem mógł zaspokoić głód).

Kolejna kwestia to aktywność fizyczna. Nie musi i wręcz nie powinna być początkowo intensywna, jeśli do tej pory pies większość czasu spędzał na kanapie. Wysiłek musi być natomiast regularny. Stopniowo można wydłużać czas trwania spacerów, ćwiczeń i zwiększać ich intensywność, ale dopiero wtedy, gdy kondycja psa rzeczywiście będzie lepsza.

Kiedy Twój pupil powróci do doskonałej formy, nie porzucaj dobrych nawyków ruchowych i żywieniowych, bo problem nadwagi pojawi się ponownie. Pamiętaj o tym, że nadwaga i otyłość to nie tylko kwestia estetyczna – one naprawdę szkodzą zdrowiu Twojego psa!