Syndrom pica u psa

Czym jest syndrom pica?

Jak zostało nadmienione, syndrom pica określa się również mianem łaknienia spaczonego. To poważne zaburzenie odżywiania, które polega na zjadaniu rzeczy nieprzeznaczonych do tego celu. W przypadku psów mogą to być m.in. kamienie, drewno, metal, plastik, części ubrań etc. Zjawisko to jest bardzo niebezpieczne, ponieważ spożycie niejadalnych przedmiotów może realnie zagrażać zdrowiu a nawet życiu czworonoga. W przypadku zaobserwowania tego niepokojącego zachowania nie zwlekaj z wizytą u specjalisty.

Jak odróżnić pica od innych zaburzeń i naturalnych zachowań?

Granica między prawidłowym, całkowicie naturalnym zachowaniem a zaburzeniem (zarówno syndromem pica i innymi nieprawidłowymi reakcjami) bywa bardzo cienka. Dla przykładu, kierowane ciekawością szczenięta bardzo często gryzą i połykają rozmaite przedmioty (próbują m.in. ziemi, odchodów innych zwierząt, a nawet własnych, trawy). Rzucie i gryzienie niejadalnych rzeczy (np. butów, mebli, zabawek) jest także typowe dla okresu wymiany zębów. W trakcie czynności pies może przez przypadek połknąć fragmenty przedmiotów, podobnie jak podczas emocjonującej zabawy.

W takiej sytuacji nie można mówić o syndromie pica, gdyż ten charakteryzuje się intencjonalnością – zjadanie jest celowe i nieprzypadkowe. Spożywania wspomnianych odchodów (tzw. koprofagii) czy trawy również nie należy interpretować jako zespołu łaknienia spaczonego.

Przyczyny syndromu spaczonego łaknienia

O ile – jeśli bacznie obserwujesz pupila i wiesz, na co zwracać uwagę – samo wychwycenie problemu zjadania rzeczy niejadalnych jest dość łatwe, o tyle już dotarcie do jego faktycznej przyczyny bywa zadaniem skomplikowanym. Naukowcy do teraz nie mają pewności co do mechanizmów rządzących zaburzeniem i wymieniają bardzo dużo możliwych przyczyn.

Wśród fizycznych, związanych z toczącymi się w organizmie procesami chorobowymi, trzeba wymienić m.in.: dolegliwości układu pokarmowego, niedobory pokarmowe, pasożyty wewnętrzne, choroby nowotworowe i neurologiczne. Kolejną obszerną grupą przyczyn są te związane z zaburzeniami behawioralnymi. Syndrom pica u psa może być wywołany m.in. przewlekłym stresem, frustracją, depresją, brakiem socjalizacji, deprywacją potrzeb, skłonnością do zachowań obsesyjno-kompulsywnych, nieprawidłową relacją z otoczeniem i wieloma innymi.

Objawy syndromu pica u psa

Wiesz już, że zaburzenie to objawia się zjadaniem niejadalnych przedmiotów. Jeśli jednak pies spożywa je np. podczas nieobecności opiekuna lub/i spacerów bez smyczy, odkrycie problemu może zająć sporo czasu. Inne symptomy wskazujące na to, że pies zjadł coś, co mu szkodzi, to m.in. wzdęcia, biegunki lub zaparcia, wymioty, obecność krwi w kale i wymiocinach, kaszel, apatia.

Jak leczyć zespół łaknienia spaczonego?

W przypadku, gdy pies je ziemię, kamienie, patyki czy plastik, robi to często i celowo, nie zwlekaj z wizytą u lekarza weterynarii. Terapia uzależniona jest od czynnika wywołującego problem, dlatego należy wnikliwie przeanalizować wszystkie potencjalne przyczyny. Nie próbuj robić tego samodzielnie, ponieważ zagrożenie jest zbyt poważne. Pies musi zostać poddany szczegółowym badaniom (w tym m.in. USG jamy brzusznej), aby sprawdzić, czy w wyniku zjadania niejadalnych, niebezpiecznych przedmiotów nie doszło do wewnętrznych uszkodzeń.

Do czasu rozwiązania problemu bezwzględnie stosuj kaganiec w trakcie spacerów, aby fizycznie uniemożliwić podopiecznemu zjadanie czegokolwiek. Jeśli pies wykazuje takie zachowanie również w domu, rozważ wprowadzenie klatki lub (w przypadku, gdy pupil musi zostać sam kilka godzin) zorganizuj jedno pomieszczenie i odseparuj je od innych, np. przy pomocy specjalnych bramek. Jeżeli przyczyna zaburzenia nie jest fizyczna, skonsultuj się z behawiorystą zwierzęcym.

Podsumowanie

Syndrom pica to poważne zaburzenie, które realnie zagraża zdrowiu i życiu zwierzęcia. W przypadku zaobserwowania niepokojących objawów udaj się do kliniki weterynaryjnej i poddaj podopiecznego niezbędnym badaniom.