bawiący się dalmatyńczyk
bawiący się dalmatyńczyk
O psach
Warning: Undefined property: WP_Error::$name in /home/idee/domains/omegakarmy.pl/public_html/wp-content/themes/omegakarmy/single.php on line 107

Problemy z nadpobudliwym psem

Wielu opiekunów zgłasza problem nadpobudliwości u swoich czworonogów. Twojego psa również rozpiera energia? Bez przerwy biega, szczeka, skacze? Masz wrażenie, że nic nie jest w stanie go zatrzymać? Czym prędzej musisz ustalić, czy rzeczywiście jest to – potocznie mówiąc – „pies z ADHD”, czy Wasze problemy mają zupełnie inne podłoże. Pomożemy Ci w tym!

Więcej

Pies reaktywny – co to znaczy?

Pies reaktywny, nadpobudliwy, nadaktywny, a potocznie i nieprawidłowo „pies nadreaktywny”. Wszystkie te określenia odnoszą się do zwierzęcia, które niezwykle szybko, intensywnie i zazwyczaj nieadekwatnie reaguje na bodźce. Owe bodźce czworonoga przytłaczają, nie radzi sobie z własnymi emocjami, nie potrafi ich regulować, nie umie odpoczywać i obierać skutecznych strategii radzenia sobie ze stresem. Czy nadal uważasz, że Twój pies jest nadpobudliwy? A może jego zachowania wynikają z czegoś zupełnie innego?

Nadpobudliwość u psa – przyczyny

To, że pies jest niezwykle aktywny, wciąż chce się bawić, zwraca na siebie uwagę, szczeka i skacze… nie zawsze oznacza, że jest reaktywny! W wielu przypadkach główną przyczyną tego stanu rzeczy jest niezaspokojenie podstawowych potrzeb, wynikających z przynależności do psiego gatunku, a często też do konkretnej rasy. Oto lista czynników, które mogą wpływać na zachowanie zwierzęcia i sprawiać, że zaczyna on być postrzegany jako „nadreaktywny pies”:

  • brak aktywności fizycznej – nie jest prawdą, że psa należy „wybiegać”, bo tylko wtedy spożytkuje nagromadzoną energię i uspokoi się, ale rzeczywiście jakościowa, dobrze zorganizowana aktywność fizyczna jest niezmiernie ważna i niesie za sobą same korzyści;
  • brak aktywności umysłowej – wiele osób, skupiając się nadmiernie na wyżej wymienionym „wybieganiu”, bagatelizuje rolę pracy umysłowej, w tym zabaw węchowych;
  • znudzenie – wiąże się ono bezpośrednio z powyższymi punktami, wywołuje silną frustrację i skłania czworonoga do poszukiwania rozmaitych atrakcji „na własną łapę”, niekoniecznie akceptowanych przez opiekuna;
  • brak wystarczającej uwagi opiekuna – jak wyżej;
  • błędy wychowawcze – pies już w okresie szczenięcym powinien doświadczyć prawidłowej socjalizacji i habituacji, a następnie – najlepiej jeszcze w hodowli, najpóźniej zaraz po zawitaniu do nowego domu – uczyć się podstaw posłuszeństwa, brak granic i zasad zawsze skutkuje niepożądanymi przez człowieka zachowaniami;
  • brak poczucia bezpieczeństwa – może być wywołany teoretycznie tak prozaicznymi kwestiami jak nieprawidłowa dieta czy legowisko ustawione w nieodpowiednim miejscu;
  • wiek szczenięcy – nadpobudliwy szczeniak zazwyczaj wcale taki nie jest, faktem jest natomiast, że szczenięta są niesamowicie żywiołowe i wszystko je interesuje;
  • choroba – wiele dolegliwości zdrowotnych pociąga za sobą zmiany w zachowaniu.

Przeanalizuj, czy Twój pupil jest w grupie ryzyka.

Nadpobudliwy pies – jak okiełznać jego emocje?

Zauważasz niepokojące zmiany w zachowaniu swojego podopiecznego? W pierwszej kolejności udaj się do lekarza weterynarii. Jeśli specjalista wykluczy chorobę, podejmij kilka prostych kroków, które pozwolą psu wyciszyć się i po prostu lepiej poczuć. Co zrobić? Oto kilka wskazówek:

  • poznaj rasę i jej potrzeby – jeśli opiekujesz się kundelkiem, bacznie obserwuj, by dowiedzieć się, co lubi, za czym nie przepada, czego się obawia;
  • zapewnij aktywność fizyczną – każdy pies, nawet najbardziej zdeklarowany „kanapowiec”, potrzebuje codziennego ruchu, zadbaj o regularność i atrakcyjność spacerów – jeśli masz psa cechującego się bardzo wysokim poziomem aktywności, rozważ uprawianie sportów kynologicznych;
  • zapewnij aktywność umysłową – to doskonały sposób na rozładowanie napięcia i budowanie pewności siebie, wymyślaj czworonogowi różnorodne zabawy węchowe;
  • ucz podstaw posłuszeństwa – jeśli nie wiesz, jak to zrobić samodzielnie, udaj się na szkolenie do wykwalifikowanego instruktora szkolenia psów;
  • konsekwentnie stawiaj granice i przestrzegaj zasad – przewidywalne środowisko to bezpieczne środowisko, w którym pies świetnie się odnajdzie;
  • serwuj wysokiej jakości karmę – niedobór cennych składników odżywczych ma niekorzystny wpływ na zdrowie, w tym na układ nerwowy;
  • ucz odpoczynku – jak się okazuje, nie każdy pies wie, jak efektywnie wypoczywać, zorganizuj podopiecznemu spokojne miejsce, np. klatkę, zachęć do gryzienia specjalnych gryzaków (np. skór zwierzęcych), gdyż jest to wysoce relaksująca czynność!

Zastanawiasz się nad podaniem środków uspokajających? Nigdy nie rób tego samodzielnie! I pamiętaj, że leki to nie rozwiązanie problemu nadpobudliwości, a jedynie środek do celu. Jeśli zdecydujesz się na ich podanie i pies się wyciszy, pracuj z nim wedle powyższych wskazówek, aby jak najszybciej odstawić medykamenty. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z behawiorystą zwierzęcym.